درباره‌ی این مجموعه‌گفتارهای ویدیویی و شرایط ضبط آنها پیشتر توضیح داده‌ام (اینجا) و نیازی به تکرار نیست. در این گفتار، نسبتاً به تفصیل، به ابعاد مختلف ماجرای علوم انسانی در ایران پرداخته‌ام. نخست درباره‌ی تفکیک علوم انسانی از علوم طبیعی و نسبت علوم انسانی و علوم اجتماعی و دلالت‌های هر یک سخن گفته‌ام و سپس درباره‌ی علل مختلف مخالفت با علوم انسانی در ایران معاصر بحث کرده‌ام (مسائلی مانند احساس بی‌نیازی از این علوم به‌واسطه‌ی تصورِ داشتن نسخه‌ی بومی یا دینی یا سنتی از آنها و یا علم ندانستن آنها، غربی بودن یا نبودن این علوم، داشتن یا نداشتن علوم قدسی، رقیب علوم اسلامی بودن یا نبودن علوم انسانی و نسبت علوم اسلامی و علوم انسانی، ماجرای علم و دین، تصور از انسان در علوم انسانی جدید و تفاوت آن با تصورات اخلاق‌گرایانه یا آرمان‌گرایانه، ماجرای اسلامی کردن علوم انسانی و تصوراتی مانند اقتصاد اسلامی، جامعه‌شناسی اسلامی و روانشناسی اسلامی، وضع پیشین و وضع فعلی علوم انسانی در ایران در قبال سایر رشته‌ها، و مسائل دیگری از این دست). بسیار سپاسگزار می‌شوم چنانچه دوستان و همراهان عزیز حوصله کردند و برنامه را دیدند اگر منابعی درباره‌ی مسائل مورد بحث می‌شناختند معرفی کنند و اگر نقد و نظری داشتند از سر لطف مطرح کنند. هر وقت دوباره بتوانم بنویسم (همچنان حالم خوب نیست ولی همچنان امیدوارم!) حتما درباره‌ی ماجرای اسلامی کردن علوم و نسبت علم و دین در فرهنگ‌مان خواهم نوشت و معرفی آثاری که مسلمانها و به خصوص ایرانیان در این باره نوشته‌اند (با هر رویکرد و ایدئولوژی و نگاهی) برای بحث و تحلیل‌ام قطعاً مغتنم و مفید خواهد بود. از لطف و توجه‌تان صمیمانه بسیار متشکرم.
لینک بر روی سایت کافه سرو:
محمد منصور هاشمی، علوم انسانی در ایران، اسلامی کردن، و سایر قضایا
لینک بر روی کانال آپارات کافه سرو:
محمد منصور هاشمی، علوم انسانی در ایران، اسلامی کردن، و سایر قضایا