از “دفتر یادداشتهای بد” ، مجموعه سوم

ای خدای مهربانی که گفته‌ای
بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را
باش

———————————————————–

من از عقلانیت و اعتدال دفاع می‌کنم
اما هزینه‌ای را که برای دفاع از این دو باید بپردازم
بی‌عقلی و و تندروی دیگران تعیین می‌کند!

————————————————————

دشمنترین هویتها در دنیا
شبیه ‌ترین‌هایند
تا اشتراکی نباشد
اختلافی هم نخواهد بود

————————————————————

با هستی بی‌کوشش
“حکیم” می‌توان شد

اما
هیچ چیز دیگر نه!

———————————————————–

نشسته‌ای منتظر کدام خبر خوش؟
اتفاق از این بهتر
که هنوز خبر بدی نرسیده است؟!

———————————————————-

ظاهرا هر چه ضعیف‌تر باشی دوست‌داشتنی‌تری
مردم حق را دوست ندارند، ضعف را دوست دارند

———————————————————–

در عرصه تنازع بقا گویا نکته‌ای هست
باهوشترین آدمها ادامه نمی‌دهند
این بقیه‌اند که هی زاد و ولد می‌کنند!

——————————————————-

یک سوال کودکانه:
آدمها می‌توانند مهربان باشند
گاهی نیستند
آدمها می‌توانند بخشنده باشند
گاهی نیستند
آدمها می‌توانند بزرگوار باشند
گاهی نیستند
آدمها حتی می‌توانند دوست باشند
گاهی نیستند
چرا؟

————————————————–

پارادکس قدرت:
آنها که می‌خواهندش می‌خواهندش
و آنها که نمی‌خواهندش بیشترش را می‌خواهند.

—————————————————–

لباسی هست که بیشتر اشخاص وقتی آن را می‌پوشند خیال می‌کنند خیلی مهم‌اند
دوست من البته لباسش را عوض کرده است
اخلاقش ولی عوض نشده است
دوست من نمی‌داند آن لباس نبود که آن خیال را درست کرده بود
آن خیال بود که آن لباس را درست کرده بود

——————————————————–

در دنیا عدالتی هست یا نه؟
نمی‌دانم
اما می‌دانم که آدمها هر چه بخیل‌تر و حقیرتر و حسودتر و حریص‌تر باشند
از شادکامی کم‌بهره‌ترند

———————————————————

مردم وقتی خوشحالند خدا یادشان می‌رود
وقتی غمگین‌اند یاد خدا می‌افتند
من وقتی همه چیز رو به راه است با لبخند برای خدا دست تکان می‌دهم
و وقتی گرفتارم در به در دنبال خدایی می‌گردم تا…
خدایا
گاهی
چقدر
چقدر
چقدر
دلم برایت تنگ می‌شود

نوشته محمد منصور هاشمی