کسی به خودش نمیگوید آبی را دوست داشته باش
کسی به خودش نمیگوید عطر را دوست داشته باش
کسی به خودش نمیگوید گل را دوست داشته باش
کسی به خودش نمیگوید عاشق شو
دوست داشتن اتفاق میافتد
عشق اتفاق میافتد
ایمان هم باید اتفاق بیفتد
————————–
جرم:
هر چه شما بگویید
من اصلا هیچم و چیزی کم
اما خب گاهی میاندیشم
——————————
اگر به دلقک وجودمان نخندیم
سخت ترسناک به نظر میرسد
(و شاید سخت خندهآور)
—————————
صلح نبودن جنگ است؟
یا جنگ نبودن صلح؟
اینطور سوالها آیا جواب واقعی هم دارند
جوابی بیرون از ذهن و آرمانها و آرزوهایش؟
————————————————
کسی از آفتابهدار مسجد شاه متنفر نمیشود
مسئول محترم بازکردن در قوطی در بخش فلان
چه احساس ریاستی میکند
اما فقط تمسخر میشود و تخطئه
سیاستمدار صاحبمنصب دوستنداشتنی است
ولو خاکیتر باشد از آن مسئول محترم
چرایش را میدانیم اما
نمیخواهیم بدانیم
—————————
نه فقط خاتم فیروزه بواسحاقی
همه دولتها مستعجلاند
چه امیرمبارزالدین باشی
چه شاه شجاع
تو میمیری اما
سنگ میماند
سنگواره میماند
خاطره میماند
دستکم نقش زیبایی باش ابله!
————————————
بیماری بهترین دلیل است بر پوچی کارهای ما
سلامتی اما به درستی کار خود را میکند
————————————
همه تابلوهای جکسون پولاک
همه تابلوهای ونگوگ
همه رمانهای داستایوسکی
همه رمانهای تولستوی
همه فلسفه نیچه
همه فلسفه ویتگنشتاین
به یک لحظه ناراحتی حتی یک انسان نمیارزند
مرده باد خلاقیتی که با آزار خود و دیگران همراه باشد
روانشناسی را دریابیم
—————-
ایمان به معجزه
اعجاز خلقت است
————————-
توضیح منطقی:
آن بزرگوار گفته است اگر دین ندارید آزاده باشید
لازمه منطقی این جمله این نیست که اگر دین دارید لازم نیست آزاده باشید
آزاده هم باشید
——————————-
چرا روشنفکران ما این قدر به روانشناسی بیاعتقادند؟
علتش جز این است که بسیار به آن نیازمندند؟
———————————————
دعای فیلسوف:
خدایا دشمنانم را برای من حفظ کن
دوستانم را خودم بلدم برای خودم نگه دارم!
———————————
راستی چرا هر وقت عکس دوست و آشنایی را در مجلهای میبینیم
یادمان میافتد سطح آن مجله پایین آمده است؟!
—————————————————-
معلوم است که طرح بحثهای “عمیق” در نقد توسعه
سادهتر است از
ایجاد توسعه
حتی غیرعمیق
————————–
در جهان سوم حال مردم بد نیست
به صندلی نمیگویند میز
به کفش نمیگویند کلاه
به فرش نمیگویند کتاب
ولی نمیدانم چرا
به شاه میگویند رئیس جمهور
به دیکتاتوری میگویند حکومت دموکراتیک خلق
راستی چرا رئیس جمهورهای جاهای دیگر مادامالعمر نیستند؟
نوشته محمد منصور هاشمی