زندگی‌نامه خواندن کاری است هم لذت‌بخش و هم تعالی‌بخش؛ هم لذت خواندن داستان‌های پرماجرا را دارد هم راهگشایی آثار حکمت‌آمیز را در برابر تلخ و شیرین‌های زندگی و زمانه. مخصوصا زندگی‌نامه‌های خودنوشت (“اتوبیوگرافی”ها) وقتی هنرمندانه و صادقانه نوشته شده باشند خوشایندی و دلنشینی و راهگشایی خاصی دارند.
خالقان “قصه‌های مجید” نیازی به معرفی ندارند. هوشنگ مرادی کرمانی نویسنده‌ای است موفق که کارهایش به زبانهای دیگر هم ترجمه شده است و بر اساس داستان‌هایش فیلم‌های مختلف نیز ساخته شده از “خمره” و “چکمه” تا “مهمان مامان”، و کیومرث پوراحمد فیلمسازی است حرفه‌ای و کاردان که برخی فیلم‌ها و سریال‌هایش برای نسلی خاطره شده‌اند و مجموعه تلویزیونی به یاد ماندنی‌ای که بر اساس قصه‌های مجید ساخت از آن جمله است.
جالب است که هر دو نفر زندگی‌نامه خود را نوشته‌اند. یکی از کتاب‌ها پرفروش و پرمخاطب بود و دیگری تا جایی که می‌دانم نه، اما هر دو کتاب به راستی خواندنی است. من هر دو را بیش از ده سال پیش خوانده‌ام و لذت برده‌ام. هر دو کتاب هم سادگی و صفا و صمیمیت دارد هم پرماجراست و پر نشیب و فراز. فکر کردم به عنوان نمونه‌هایی از زندگی‌نامه خودنوشت – که نوشتنش میان اهل فرهنگ ما متاسفانه هنوز چندان متداول نیست – این دو کتاب را پیشنهاد کنم:
کودکی نیمه تمام
نوشته کیومرث پوراحمد
نشر علم
چاپ اول 1380
شما که غریبه نیستید
نوشته هوشنگ مرادی کرمانی
نشر معین
چاپ اول 1384